Ik ben de laatste tijd heel erg bezig met bewuster leven. Ik probeer minder plastic te gebruiken, maar ben ook meer bezig met mijn eten. Niet alleen gezond eten, maar ook de afkomst ervan. Seizoensgebonden producten en minder vlees. Maar tegelijkertijd merk ik ook, dat ik wat kritischer ben gaan kijken naar waar vlees vandaan komt. Eten van vlees is natuurlijk de laatste tijd behoorlijk in opspraak en er is veel om te doen. En daarom mocht ik dankzij Francine van Heerlijke Happen eens een kijkje gaan nemen bij Crole natuurrund. Daar kreeg ik samen met een hoop andere leuke bloggers een tour van eigenaar Leon. Hij liet ons eens meekijken in zijn proeflokaal, bij de koeien en natuurlijk werd er ook wat lekkers geproefd. Want gelukkige koeien zorgen voor mooi, goed vlees. En dat wilde ik wel eens proeven.
Nou, dat kon direct. Bij binnenkomst werden we hartelijk verwelkomd met heerlijke verse ossenworst, filet americain, worstenbroodjes en kalfskroketten. We konden gelijk proeven wat voor lekkers Crole in huis heeft.
Crole Natuurrund
Wat ik hier zelf zo extra tof aan vind? Ik ben zo gewend om vlees in de supermarkt of bij de slager te kopen, zonder echt te weten waar het vlees vandaan komt. Ik dacht er nooit zo over na en dieren slachten is een ver van mijn bed show. Maar de laatste tijd ben ik er steeds meer mee bezig en ben ik ook veel meer bereid om minder vlees te eten. En als ik dan wel vlees eet, ook een mooi stukje krijg, het liefst van gelukkig koeien. Dit is natuurlijk lastig, maar daarom vond ik het extra leuk om te kijken bij Crole natuurrund. Boer Leon zorgt namelijk goed voor zijn runderen. Daarbij probeert hij zo veel mogelijk vlees te verwerken en te gebruiken. Hierdoor leer je als klant ook vlees kennen, dat minder vaak verkocht wordt, of minder bekend is. Want je kun het vlees gewoon direct bij Leon kopen. Maar ook horecazaken in het omgelegen gebied, maken maar wat graag gebruik van het Crole rundvlees.
Schotse Hooglanders
Leon heeft zowel Schotse Hooglanders als Limousin koeien. Met die eerste soort, zorgt Leon voor een stuk natuurbeheer. De dieren mogen vrij rondlopen in de parken en bossen en doordat ze natuurlijk voer eten en de dieren lekker vrij leven, is dit terug te proeven in het vlees. Maar daardoor zijn de koeien soms ook lastig te vinden. Een gebied van 30 hectare is namelijk best groot. Gelukkig had Leon zijn familie opgetrommeld, die voor ons vast op zoek gingen naar de runderen. Waardoor wij vervolgens met huifkar en al naar de dieren werden gebracht om ze “kuukskes” te voeren. Wat een leuke dieren. En klein, haha! En eerlijk is eerlijk. Wat is het gebied geweldig. Hoe mooi is het dat deze koeien hier gewoon heerlijk de ruimte hebben, goed kunnen eten en lekker rond kunnen grazen.
Dat de Schotse Hooglanders zo klein zijn heeft trouwens een reden. De dieren die je op de foto ziet zijn gesteriliseerde stieren, ofwel ossen. Door de sterilisatie wordt de groei geremd, maar zorgt er ook voor dat het vlees geen bijsmaken krijgt. Beter voor het vlees dus.
Limousin koeien
Maar naast die Schotse Hooglanders, heeft Leon dus ook Limousin koeien. Ik kende deze koeien eigenlijk alleen uit Frankrijk. Ik ben vroeger op vakantie geweest in de Limousin, maar wist tot nu toe niet dat de dieren ook gewoon in Nederland leven. Ook deze prachtige dieren, die een stuk groter waren, hebben we kunnen zien. Zij waren speciaal voor ons binnen gehouden en lieten zich lekker masseren door de ronddraaiende borstel in de stal. Ze waren vanuit het smaaklokaal goed te bekijken. Op het einde van de dag werden ze ook weer naar buiten gebracht. Dat is zo gaaf om te zien.. Koeien die naar buiten mogen.. Ik denk niet dat ik me iets vrolijkers kan indenken. Zo schattig.
De slacht
De runderen worden geslacht als ze rond de 6-7 jaar oud zijn. Leon vertelde ons dat hij de slacht laat doen in het slachthuis en hier zelf nooit bij is. Je bouwt een band op met de dieren en dieren slachten is nou eenmaal het minder leuke deel van het proces. Ik kan me dit zo goed voorstellen. Al zou ik het stiekem toch ooit nog wel eens willen zien. Gewoon om mijn gevoel compleet te krijgen en mezelf heel bewust te worden van het proces.
Na de slacht, komt het vlees weer terug om verwerkt en verkocht te worden. Zoals ik al eerder beschreef wordt het vlees verkocht aan diverse restaurants tussen Den Bosch en Maastricht. Daarbij is het vlees ook te bestellen vanaf de website van Crole Natuurrund.
Smaaklokaal
Na de tour met de huifkar, kwamen we terug in het smaaklokaal, waar slager Johan en chefkok Ralf (van restaurant de Beleving) ons op stonden te wachten. Terwijl wij genoten van een kopje huisgemaakte pompoensoep, ging Johan een stuk vlees uitbenen. Van de ossenhaas werd door Ralf zowel carpaccio als tartaar gemaakt en daarbij kregen we ook tomahawk van de green egg. Zowel een verse als een stukje dry aged. Heel gaaf om het verschil goed te proeven tussen dat verse vlees en het dry aged stukje. Die smaakte veel zoeter.
Ik heb zo’n geweldige dag gehad. Het was geweldig om de dieren eens van dichtbij te kunnen bekijken, om te zien waar ze leven en hoe goed ze het kunnen hebben. Daarbij vond ik Leon zijn verhaal erg mooi. Wat een gaaf bedrijf heeft hij. En ik vond het ook echt heel leuk om dat vlees vervolgens ook te proeven. Op diverse manieren bereid en allemaal met evenveel liefde. Ben je nu zelf ook nieuwsgierig geworden naar de dieren en het vlees van Crole Natuurrund? Ga dan vooral even kijken op de website, want er worden regelmatige leuke workshops gegeven. Ik heb in ieder geval een geweldig leuke dag gehad en kom er zeker nog eens terug. Al is het maar om naar de kalfjes te gaan kijken, haha! Koeien zijn leuk! Bedankt Francine voor de uitnodiging en Leon voor de geweldig georganiseerde tour.
About Post Author
