Ik ben dol op Indisch eten. Zeker als er ergens een tafel vol staat met een berg rijst, bami en daaromheen allerlei kleine vis- vlees- en vegetarische gerechten. Maar zo’n stevige rijsttafel maak je alleen als er een hoop mensen komen eten. Gisteren kwam mijn liefste eetclub uit Rotterdam bij mij eten. Het zijn eigenlijk gewoon mijn lieve vriendinnen, maar we hebben de afspraak gemaakt om ieder seizoen echt uitgebreid voor elkaar te koken. Ik had dit keer de wintereditie.
Omdat mijn oma helaas niet echt kookt en het me nu ook niet meer kan leren, vond ik dat ik zelf maar eens aan de slag moet. Ik ben overigens nog steeds op zoek naar een oma of opa die het me wil leren, gewoon omdat dat nog leuker is. Omdat ik er helaas nog geen gevonden heb en die rijsttafel er wel moest komen, ben ik toch maar op zoek gegaan naar een oplossing. Ik kocht het “groot Indonesisch kookboek” van Beb Vuyk. Het is een boek zonder plaatjes. Meestal ben ik nogal gevoelig voor plaatjes (ik ben nogal visueel ingesteld), maar dit keer vond ik het niet zo erg. De recepten zijn te overzien en veel ingrediënten heb ik stiekem gewoon al in huis staan. Vooral de potjes en zakjes met kruiden. Ik hoefde dus niet onwijs veel boodschappen te halen.
Het leukste vond ik om zelf de boemboe’s (kruidenpasta’s) te maken. de reden dat ik weinig Indisch eten maak is omdat ik al moe werd bij het feit dat ik zo’n boemboe in elkaar moet flansen en het eten dan uren op moet staan. En uit zakjes koken probeer ik gewoon zo min mogelijk te doen, omdat er zo onwijs veel zout in zit. Ik heb wel eens vaker “Indisch” gekookt, maar dan waren het redelijk eenvoudige recepten, of recepten gebaseerd op iets anders. Ik ben nog steeds op zoek naar de perfecte babi ketjap (varkensvlees in ketjapsaus) bijvoorbeeld.
De recepten die ik nu heb gemaakt komen deze week op de website. De recepten van de blog komen dus echt uit het kookboek, omdat ik in dit geval niet aan recepten durf te komen die al bestaan. Of ik het al aan mijn oma durf voor te schotelen weet ik nog niet. Indische mensen vinden meestal alleen het eten lekker, zoals het thuis wordt gemaakt. Ik weet niet of ik die kritiek al kan verdragen. Ik weet wel dat ik mezelf en mijn vriendinnen al heel blij heb gemaakt met deze recepten en misschien word ik dan later een echte meester van de Indische keuken! hahaha!
Liefs,
#Kuukskes
About Post Author
Ziet er heel mooi en lekker uit. Alleen zie ik eetstokjes liggen en geen bestek. Een echte Indo eet niet met stokjes. Dat is iets voor de Japanners en ook wel chinezen. Een echte Indo eet met lepel en vork. Dus ook niet met mes en vork. Dus deze mooie rijsttafel niet opdienen met stokjes. Verder heel goed gedaan de eerste keer.
haha een echte indo eet met haar rechterhand 😉 links is voor de cebok. Maar dat vinden veel mensen niet fijn, dus ik zoek de uitdaging en van stokje schrikken mensen, haha! ik eet persoonlijk inderdaad het liefst met een lepel. uit de rechterhand uiteraard 😉
Josina een echte Indo eet met een lepel of met zijn handen
Keek ook heel raar naar de foto waar is de lepel. helemaal goed de reacties hierboven. Met een lepel of lekker met de hand.