In 2008 zijn wij met de familie naar Indonesië geweest voor een rondreis door Java en Bali. Het was een bijzonder trip, georganiseerd door Rama Tours, waarbij we naast de hoogtepunten ook langs de geboorte- en woonplaatsen van opa en oma kwamen. Onze laatste stop op Java was in Kalibaru, Oost-Java (Jawa Timur). We verbleven in het Margo Utomo eco Resort. Vandaaruit zijn we naar de Glenmore plantage gereden. Een plantage die ten oosten van Kalibaru ligt en nog uit de koloniale tijd stamt.
Op Glenmore plantage verbouwen ze o.a. koffie, cacao, latex, rubber en diverse specerijen. Bij aankomst werden we ontvangen door een lokale gids. Hij liet ons zien hoe de koffiebonen (of nouja, eigenlijk de vruchtjes) groeien, hoe cacao groeit en hoe de latex uit de bomen wordt gewonnen. Hij noemde het zelfde condoombomen. Dat vond ik destijds als 18-jarige echt hilarisch, haha!
Nadat we op de plantages waren geweest, gingen we verder naar de fabriek, waar de producten verder worden verwerkt. Wat wel gaaf om te weten is, is dat de plantage vroeger door de Hollanders is aangelegd. De machines die er staan zijn al ruim 100 jaar oud en worden nog steeds gebruikt.
Koffie
Koffie begint als een besje aan de struik. Als de besjes rijp zijn, rood van kleur, zijn ze goed om geplukt te worden. In ieder besje zitten twee koffieboontjes zoals wij ze kennen. Om bij de boontjes te komen moeten de besjes eerst verwijderd worden.
Dit kan op twee manieren. Ik meen me te herinneren dat het op Glenmore Plantage op de “washed” manier ging. Dan wordt er gebruik gemaakt van stromend water. Als de koffiebes hiermee in aanraking komt, kan het vruchtvlees makkelijk gepeld worden en krijg je een milde smaak. Bij de “unwashed” manier worden de besjes in de zon gelegd, waardoor ze indrogen en de smaken van de besjes nog meer in de bonen trekken. Daar wordt de smaak complexer van.
Vervolgens worden de bonen gesorteerd op grootte en kunnen ze worden gebrand. Afhankelijk van hoe lang je de bonen brand, krijg je een light, medium of dark roast.
Tot slot is het maling van de bonen en de hoeveelheid water ook nog bepalend voor de smaak van de koffie. Wat een hoop stappen hè? Maar goed, dat gebeurt niet allemaal op Glenmore plantage. Hier worden de bonen alleen gebrand en geëxporteerd.
Cacao
“Cacao, groeit aan een bomen, dus chocolade is salade”. Zulke (soortgelijke) grapjes zal je vaker voorbij zien komen en ergens hebben mensen wel een beetje gelijk. De cacaovruchten groeien inderdaad aan de boom. Het zijn grote peulen met wit, zoet vruchtvlees erin. De cacaobonen zitten daarin verstopt.
In grote bakken worden de bonen gedroogd. Ik vond dit onwijs stinken en dat is ook niet helemaal gek, want je ruikt dus het rotten van het vruchtvlees. Een hele muffe zure lucht.
Als de bonen gedroogd zijn, worden de laatste restjes vruchtvlees met de hand verwijderd en worden de bonen gesorteerd. Vervolgens worden de bonen vanuit Glenmore plantage geëxporteerd en in het buitenland verwerkt tot chocolade.
Latex
Condoombomen, zo noemde ik het al. De latexbomen worden ingekerfd, waardoor er een witte vloeistof vrijkomt (vloeibare latex). Van deze latex worden vellen gemaakt die gerookt en verpakt worden.
Latex bomen 
Latex bomen
De latex bestaat uit 3 verschillende kwaliteiten. Zo wordt de beste kwaliteit voor bijvoorbeeld vliegtuig- en autobanden gebruikt en gebruikt met de mindere kwaliteit latex en rubber voor schoenzolen. Grappig toch?
Aan het einde werd de koffie van de plantage natuurlijk ook nog even getest. Nu ik dit opschrijf wil ik ook gewoon weer terug. Kijk die jonge koppies.. Haha dit is gewoon al 13 jaar geleden.
About Post Author
